[ALBÜM] Ray LaMontagne - "Supernova" (2014)

Spotify kullanıcıları tarafından hazırlanan ‘ilk dans’ şarkıları çalma listelerine en çok dahil edilen 10 şarkıdan biri Ray LaMontagne’in You Are The Best Thing’iymiş. O şarkıya ölüp bitenleri çok mesut edecek, bir yastıkta kocatacak bir albümle gelmemiş fakat bu defa Amerikalı şarkı yazarı.
The Zombies klasiği, geçen sene Eminem sample’ladığında bir kez daha kıymeti anımsanan Time Of The Season’ı andıran, bir bakıma ondan beslenerek yazıldığını hissettiren Lavender ile açılıyor beşinci LaMontagne albümü Supernova.
Şarkıcı / şarkı yazarı tarihi içinde çeşitli duraklara uğrayarak da devam ediyor. Airwaves mesela Beck diyor, Beck kokuyor. Pick Up A Gun başka bir hikaye, sesinin kırılgan tarafını işitiyoruz.
She’s The One’daysa gırtlağa yükleniyor, kırçıllar devreye giriyor. No Other Way’le Orta Amerika’ya uzanıyoruz, Calexico’nun kulaklarına doğru.
Albümle adını paylaşma nezaketini gösteren Supernova’da katıksız New Yorklu akustik bir şarkıya geçiyoruz. “Benim olmanı istiyorum” diyor LaMontagne.
Smashing’de İngiliz psychedelic pop’unun Syd Barrett’la kaydedilmediği için sakin kalmış bir örneğini dinler gibi oluyoruz. Şarkı ilerlerken Atlantik’in diğer yakasına da geçiyor, sonra tekrar bu yakasına. Kapanışıysa Amerikan kültürünün olmazsa olmazı arabalı sinemalara değinerek yapıyor LaMontagne, taş çatlasa ‘72-’74 model bir şarkıyla.

LaMontagne’nin müziğinde akustik soul’u, Amerikan folk rock geleneğini ve popüler tv dizisinin en aşk dolu sahnesinde işitilecek şarkı formatını işitiyoruz beş albümdür. İlk üç albümünü, konu klasik sesler yakalamak olunca son 15 yılın en aranan prodüktörü Ethan Johns’la kaydetmişti, bu defa günün gözde albüm emanet edilesi adamı, The Black Keys yarısı Dan Auerbach’la çalışmış. Bu da tahmin edeceğiniz gibi albümün genel havasına, kullanılan gitar tonlarına, düzenlemelere fazlasıyla yansımış. Ortaya doğum tarihini hiç belli etmeyen, gitarın nasıl tınladığı üzerine biraz daha kafa yorulmuş bir iş çıkmış.

Albümde tuzu bulunan isimler arasında The Shins’in Richard Swift’i ve Nashville tınısını yakalamakta mahir, Johnny Cash’le de çalışmış bas gitarist Dave Roe dikkat çekiyor hemen. Tek bir yıldıza bel bağlamayan bir albüm yani Supernova, iyi çalınmışlığa önem verenlerin dikkatine.
Albüme gelen eleştirilerin başında ‘yeni bir şey yok’ geliyor. Lakin Ray LaMontagne’den ne gibi ‘yeni bir şey’ bekleniyor kestirmek güç. Eli yüzü düzgün şarkılar bekleniyorsa eğer, o vakit işte Supernova ihtiyacı bir süre karşılayacak kadar, kafi  miktarda ihtiva ediyor bünyesinde.